Definify.com
Definition 2024
наговори
наговори
Macedonian
Verb
наговори • (nagovori) pf (imperfective наговара)
- (transitive) to persuade (to do something)
Conjugation
Conjugation of наговори (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | наговорел | наговорил | adjectival partc. | наговорен |
feminine | наговорела | наговорила | adverbial partc. | — |
neuter | наговорело | наговорило | verbal noun | — |
plural | наговореле | наговориле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | наговорам | наговорев | наговорив | — |
2nd singular | наговориш | наговореше | наговори | наговори |
3rd singular | наговори | наговореше | наговори | — |
1st plural | наговориме | наговоревме | наговоривме | — |
2nd plural | наговорите | наговоревте | наговоривте | наговорете |
3rd plural | наговорат | наговореа | наговорија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум наговорил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев наговорил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе наговорам | ќе + present | ||
future in the past | ќе наговорев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум наговорел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би наговорил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [nəɡəvɐˈrʲi]
Verb
наговори́ • (nagovorí)
- second-person singular imperative perfective of наговори́ть (nagovorítʹ)