Definify.com
Definition 2024
наклони
наклони
Macedonian
Verb
наклони • (nakloni) pf (imperfective наклонува)
Conjugation
Conjugation of наклони (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | наклонел | наклонил | adjectival partc. | наклонет |
feminine | наклонела | наклонила | adverbial partc. | — |
neuter | наклонело | наклонило | verbal noun | — |
plural | наклонеле | наклониле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | наклонам | наклонев | наклонив | — |
2nd singular | наклониш | наклонеше | наклони | наклони |
3rd singular | наклони | наклонеше | наклони | — |
1st plural | наклониме | наклоневме | наклонивме | — |
2nd plural | наклоните | наклоневте | наклонивте | наклонете |
3rd plural | наклонат | наклонеа | наклонија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум наклонил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев наклонил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе наклонам | ќе + present | ||
future in the past | ќе наклонев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум наклонел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би наклонил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [nəklɐˈnʲi]
Verb
наклони́ • (nakloní)
- second-person singular imperative perfective of наклони́ть (naklonítʹ)