Definify.com
Definition 2024
настанува
настанува
Macedonian
Verb
настанува • (nastanuva) impf
Conjugation
Conjugation of настанува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | настанувал | — | adjectival partc. | — |
| feminine | настанувала | — | adverbial partc. | настанувајќи |
| neuter | настанувало | — | verbal noun | настанување |
| plural | настанувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | настанувам | настанував | — | — |
| 2nd singular | настануваш | настануваше | — | настанувај |
| 3rd singular | настанува | настануваше | — | — |
| 1st plural | настануваме | настанувавме | — | — |
| 2nd plural | настанувате | настанувавте | — | настанувајте |
| 3rd plural | настануваат | настануваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум настанувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев настанувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе настанувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе настанував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум настанувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би настанувал | би + imperfect л-participle | ||