Definify.com
Definition 2024
начули
начули
Macedonian
Verb
начули • (načuli) pf
- (transitive) to raise (ears, e.g. of a dog)
Conjugation
Conjugation of начули (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | начулел | начулил | adjectival partc. | начулен |
feminine | начулела | начулила | adverbial partc. | — |
neuter | начулело | начулило | verbal noun | — |
plural | начулеле | начулиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | начулам | начулев | начулив | — |
2nd singular | начулиш | начулеше | начули | начули |
3rd singular | начули | начулеше | начули | — |
1st plural | начулиме | начулевме | начуливме | — |
2nd plural | начулите | начулевте | начуливте | начулете |
3rd plural | начулат | начулеа | начулија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум начулил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев начулил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе начулам | ќе + present | ||
future in the past | ќе начулев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум начулел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би начулил | би + aorist л-participle |