Definify.com
Definition 2024
никне
никне
Macedonian
Verb
никне • (nikne) pf (imperfective никнува)
- (intransitive) to sprout
Conjugation
Conjugation of никне (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | никнел | никнал | adjectival partc. | никнат |
feminine | никнела | никнала | adverbial partc. | — |
neuter | никнело | никнало | verbal noun | — |
plural | никнеле | никнале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | никнам | никнев | никнав | — |
2nd singular | никнеш | никнеше | никна | никни |
3rd singular | никне | никнеше | никна | — |
1st plural | никнеме | никневме | никнавме | — |
2nd plural | никнете | никневте | никнавте | никнете |
3rd plural | никнат | никнеа | никнаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум никнал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев никнал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе никнам | ќе + present | ||
future in the past | ќе никнев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум никнел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би никнал | би + aorist л-participle |