Definify.com
Definition 2024
обезглави
обезглави
Bulgarian
Verb
обезглави • (obezglaví)
- Third-person singular present indicative form of обезглавя.
- Second-person singular aorist indicative form of обезглавя.
- Third-person singular aorist indicative form of обезглавя.
- Second-person singular imperative form of обезглавя.
Macedonian
Verb
обезглави • (obezglavi) pf (imperfective обезглавува)
- (transitive) to behead, decapitate
Conjugation
Conjugation of обезглави (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | обезглавел | обезглавил | adjectival partc. | обезглавен |
feminine | обезглавела | обезглавила | adverbial partc. | — |
neuter | обезглавело | обезглавило | verbal noun | — |
plural | обезглавеле | обезглавиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | обезглавам | обезглавев | обезглавив | — |
2nd singular | обезглавиш | обезглавеше | обезглави | обезглави |
3rd singular | обезглави | обезглавеше | обезглави | — |
1st plural | обезглавиме | обезглавевме | обезглавивме | — |
2nd plural | обезглавите | обезглавевте | обезглавивте | обезглавете |
3rd plural | обезглават | обезглавеа | обезглавија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум обезглавил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев обезглавил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе обезглавам | ќе + present | ||
future in the past | ќе обезглавев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум обезглавел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би обезглавил | би + aorist л-participle |