Definify.com
Definition 2024
обие
обие
See also: обје
Macedonian
Verb
обие • (obie) pf (imperfective обива)
- (transitive) to force (e.g. a lock, door, etc.)
Conjugation
Conjugation of обие (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | обиел | обил | adjectival partc. | обиен |
feminine | обиела | обила | adverbial partc. | — |
neuter | обиело | обило | verbal noun | — |
plural | обиеле | обиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | обијам | обиев | обив | — |
2nd singular | обиеш | обиеше | оби | обиј |
3rd singular | обие | обиеше | оби | — |
1st plural | обиеме | обиевме | обивме | — |
2nd plural | обиете | обиевте | обивте | обијте |
3rd plural | обијат | обиеја | обија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум обил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев обил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе обијам | ќе + present | ||
future in the past | ќе обиев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум обиел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би обил | би + aorist л-participle |