Definify.com
Definition 2024
обрука
обрука
Macedonian
Verb
обрука • (obruka) pf (imperfective брука)
Conjugation
Conjugation of обрука (perfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | обрукал | обрукал | adjectival partc. | обрукан |
feminine | обрукала | обрукала | adverbial partc. | — |
neuter | обрукало | обрукало | verbal noun | — |
plural | обрукале | обрукале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | обрукам | обрукав | обрукав | — |
2nd singular | обрукаш | обрукаше | обрука | обрукај |
3rd singular | обрука | обрукаше | обрука | — |
1st plural | обрукаме | обрукавме | обрукавме | — |
2nd plural | обрукате | обрукавте | обрукавте | обрукајте |
3rd plural | обрукаат | обрукаа | обрукаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум обрукал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев обрукал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе обрукам | ќе + present | ||
future in the past | ќе обрукав | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум обрукал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би обрукал | би + aorist л-participle |