Definify.com
Definition 2025
очев
очев
Serbo-Croatian
Adjective
о̀чев (Latin spelling òčev)
Declension
Declension of очев
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | очев | очева | очево | |
genitive | очева | очеве | очева | |
dative | очеву | очевој | очеву | |
accusative |
inanimate animate |
очев очева |
очеву | очево |
vocative | очев | очева | очево | |
locative | очеву | очевој | очеву | |
instrumental | очевим | очевом | очевим | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | очеви | очеве | очева | |
genitive | очевих | очевих | очевих | |
dative | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) | |
accusative | очеве | очеве | очева | |
vocative | очеви | очеве | очева | |
locative | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) | |
instrumental | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) |