Definify.com
Definition 2025
очев
очев
Serbo-Croatian
Adjective
о̀чев (Latin spelling òčev)
Declension
Declension of очев
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | очев | очева | очево | |
| genitive | очева | очеве | очева | |
| dative | очеву | очевој | очеву | |
| accusative | 
inanimate animate  | 
очев очева  | 
очеву | очево | 
| vocative | очев | очева | очево | |
| locative | очеву | очевој | очеву | |
| instrumental | очевим | очевом | очевим | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | очеви | очеве | очева | |
| genitive | очевих | очевих | очевих | |
| dative | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) | |
| accusative | очеве | очеве | очева | |
| vocative | очеви | очеве | очева | |
| locative | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) | |
| instrumental | очевим(а) | очевим(а) | очевим(а) | |