Definify.com
Definition 2024
погине
погине
Macedonian
Verb
погине • (pogine) pf (imperfective гине)
Conjugation
Conjugation of погине (perfective, present in -е)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | погинел | погинал | adjectival partc. | погинат |
feminine | погинела | погинала | adverbial partc. | — |
neuter | погинело | погинало | verbal noun | — |
plural | погинеле | погинале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | погинам | погинев | погинав | — |
2nd singular | погинеш | погинеше | погина | погини |
3rd singular | погине | погинеше | погина | — |
1st plural | погинеме | погиневме | погинавме | — |
2nd plural | погинете | погиневте | погинавте | погинете |
3rd plural | погинат | погинеа | погинаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум погинал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев погинал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе погинам | ќе + present | ||
future in the past | ќе погинев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум погинел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би погинал | би + aorist л-participle |