Definify.com
Definition 2025
покопа
покопа
Macedonian
Verb
покопа • (pokopa) pf (imperfective копа)
- (transitive) to dig for a while
Conjugation
Conjugation of покопа (perfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | покопал | покопал | adjectival partc. | покопан |
feminine | покопала | покопала | adverbial partc. | — |
neuter | покопало | покопало | verbal noun | — |
plural | покопале | покопале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | покопам | покопав | покопав | — |
2nd singular | покопаш | покопаше | покопа | покопај |
3rd singular | покопа | покопаше | покопа | — |
1st plural | покопаме | покопавме | покопавме | — |
2nd plural | покопате | покопавте | покопавте | покопајте |
3rd plural | покопаат | покопаа | покопаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум покопал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев покопал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе покопам | ќе + present | ||
future in the past | ќе покопав | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум покопал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би покопал | би + aorist л-participle |