Definify.com
Definition 2024
понор
понор
Serbo-Croatian
Noun
понор m (Latin spelling ponor)
Declension
Declension of понор
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | понор | понори |
genitive | понора | понора |
dative | понору | понорима |
accusative | понор | поноре |
vocative | поноре | понори |
locative | понором | понорима |
instrumental | понору | понорима |
Synonyms
Noun
по̀нор m (Latin spelling pònor)
Declension
Declension of понор
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | понор | понори |
genitive | понора | понора |
dative | понору | понорима |
accusative | понор | поноре |
vocative | понору / поноре | понори |
locative | понору | понорима |
instrumental | понором | понорима |