Definify.com
Definition 2024
поткопа
поткопа
Macedonian
Verb
поткопа • (potkopa) pf (imperfective поткопува)
- (transitive) to undermine
Conjugation
Conjugation of поткопа (perfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | поткопал | поткопал | adjectival partc. | поткопан |
feminine | поткопала | поткопала | adverbial partc. | — |
neuter | поткопало | поткопало | verbal noun | — |
plural | поткопале | поткопале | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | поткопам | поткопав | поткопав | — |
2nd singular | поткопаш | поткопаше | поткопа | поткопај |
3rd singular | поткопа | поткопаше | поткопа | — |
1st plural | поткопаме | поткопавме | поткопавме | — |
2nd plural | поткопате | поткопавте | поткопавте | поткопајте |
3rd plural | поткопаат | поткопаа | поткопаа | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум поткопал | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев поткопал | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе поткопам | ќе + present | ||
future in the past | ќе поткопав | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум поткопал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би поткопал | би + aorist л-participle |