Definify.com
Definition 2024
почести
почести
Macedonian
Verb
почести • (počesti) pf (imperfective чести)
- (transitive) to treat (pay for someone's food and drinks)
- (transitive) to honour (e.g. with one's presence)
Conjugation
Conjugation of почести (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | почестел | почестил | adjectival partc. | почестен |
feminine | почестела | почестила | adverbial partc. | — |
neuter | почестело | почестило | verbal noun | — |
plural | почестеле | почестиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | почестам | почестев | почестив | — |
2nd singular | почестиш | почестеше | почести | почести |
3rd singular | почести | почестеше | почести | — |
1st plural | почестиме | почестевме | почестивме | — |
2nd plural | почестите | почестевте | почестивте | почестете |
3rd plural | почестат | почестеа | почестија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум почестил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев почестил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе почестам | ќе + present | ||
future in the past | ќе почестев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум почестел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би почестил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpot͡ɕɪsʲtʲɪ]
Noun
по́чести • (póčesti) f inan pl (genitive по́честей, plurale tantum)
Declension
Declension of по́чести (inan pl-only fem-form 3rd-decl accent-a)
plural | |
---|---|
nominative | по́чести póčesti |
genitive | по́честей póčestej |
dative | по́честям póčestjam |
accusative | по́чести póčesti |
instrumental | по́честями póčestjami |
prepositional | по́честях póčestjax |
Noun
по́чести • (póčesti) f inan, f inan pl