Definify.com
Definition 2024
причини
причини
Bulgarian
Verb
причини • (pričiní)
- Third-person singular present indicative form of причиня.
- Second-person singular aorist indicative form of причиня.
- Third-person singular aorist indicative form of причиня.
- Second-person singular imperative form of причиня.
Macedonian
Verb
причини • (pričini) pf (imperfective причинува)
- (transitive) to cause
Conjugation
Conjugation of причини (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | причинел | причинил | adjectival partc. | причинет |
feminine | причинела | причинила | adverbial partc. | — |
neuter | причинело | причинило | verbal noun | — |
plural | причинеле | причиниле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | причинам | причинев | причинив | — |
2nd singular | причиниш | причинеше | причини | причини |
3rd singular | причини | причинеше | причини | — |
1st plural | причиниме | причиневме | причинивме | — |
2nd plural | причините | причиневте | причинивте | причинете |
3rd plural | причинат | причинеа | причинија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум причинил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев причинил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе причинам | ќе + present | ||
future in the past | ќе причинев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум причинел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би причинил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [prʲɪt͡ɕɪˈnʲi]
Verb
причини́ • (pričiní)
- second-person singular imperative perfective of причини́ть (pričinítʹ)