Definify.com
Definition 2024
проучи
проучи
Macedonian
Verb
проучи • (prouči) pf (imperfective проучува)
- (transitive) to scrutinize, study, examine
Conjugation
Conjugation of проучи (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | проучел | проучил | adjectival partc. | проучен |
feminine | проучела | проучила | adverbial partc. | — |
neuter | проучело | проучило | verbal noun | — |
plural | проучеле | проучиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | проучам | проучев | проучив | — |
2nd singular | проучиш | проучеше | проучи | проучи |
3rd singular | проучи | проучеше | проучи | — |
1st plural | проучиме | проучевме | проучивме | — |
2nd plural | проучите | проучевте | проучивте | проучете |
3rd plural | проучат | проучеа | проучија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум проучил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев проучил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе проучам | ќе + present | ||
future in the past | ќе проучев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум проучел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би проучил | би + aorist л-participle |