Definify.com

Definition 2024

піць • ‎(picʹ) ‎(imperfective, perfective вы́піць)

Conjugation of піць

imperfective aspect
infinitive	піць (picʹ)
adverbial	present tense	past tense
	п'ючы́ (pʺjučý)	пі́ўшы (píŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	п'ю (pʺju)	бу́ду піць (búdu picʹ)
2nd singular (ты ‎(ty))	п'еш (pʺješ)	бу́дзеш піць (búdzješ picʹ)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	п'е (pʺje)	бу́дзе піць (búdzje picʹ)
1st plural (мы ‎(my))	п'ём (pʺjóm)	бу́дзем піць (búdzjem picʹ)
2nd plural (вы ‎(vy))	п'яце́ (pʺjacjé)	бу́дзеце піць (búdzjecje picʹ)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	п'юць (pʺjucʹ)	бу́дуць піць (búducʹ picʹ)
imperative	singular	plural
	пі (pi)	пі́це (pícje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	піў (piŭ)	пілі́ (pilí)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	піла́ (pilá)
neuter (яно́ ‎(janó))	піло́ (piló)