Definify.com
Definition 2024
разбуди
разбуди
Macedonian
Verb
разбуди • (razbudi) pf (imperfective буди)
- (transitive) to wake up
Conjugation
Conjugation of разбуди (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | разбудел | разбудил | adjectival partc. | разбуден |
feminine | разбудела | разбудила | adverbial partc. | — |
neuter | разбудело | разбудило | verbal noun | — |
plural | разбуделе | разбудиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | разбудам | разбудев | разбудив | — |
2nd singular | разбудиш | разбудеше | разбуди | разбуди |
3rd singular | разбуди | разбудеше | разбуди | — |
1st plural | разбудиме | разбудевме | разбудивме | — |
2nd plural | разбудите | разбудевте | разбудивте | разбудете |
3rd plural | разбудат | разбудеа | разбудија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум разбудил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев разбудил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе разбудам | ќе + present | ||
future in the past | ќе разбудев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум разбудел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би разбудил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [rəzbʊˈdʲi]
Verb
разбуди́ • (razbudí)
- second-person singular imperative perfective of разбуди́ть (razbudítʹ)