Definify.com
Definition 2024
разложи
разложи
Macedonian
Verb
разложи • (razloži) pf (imperfective разложува)
- (transitive) to take apart
Conjugation
Conjugation of разложи (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | разложел | разложил | adjectival partc. | разложен |
feminine | разложела | разложила | adverbial partc. | — |
neuter | разложело | разложило | verbal noun | — |
plural | разложеле | разложиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | разложам | разложев | разложив | — |
2nd singular | разложиш | разложеше | разложи | разложи |
3rd singular | разложи | разложеше | разложи | — |
1st plural | разложиме | разложевме | разложивме | — |
2nd plural | разложите | разложевте | разложивте | разложете |
3rd plural | разложат | разложеа | разложија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум разложил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев разложил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе разложам | ќе + present | ||
future in the past | ќе разложев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум разложел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би разложил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [rəzlɐˈʐɨ]
Verb
разложи́ • (razloží)
- second-person singular imperative perfective of разложи́ть (razložítʹ)