Definify.com
Definition 2024
разубеди
разубеди
Macedonian
Verb
разубеди • (razubedi) pf (imperfective разубедува)
- (transitive) to dissuade
Conjugation
Conjugation of разубеди (perfective, present in -и)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | разубедел | разубедил | adjectival partc. | разубеден |
feminine | разубедела | разубедила | adverbial partc. | — |
neuter | разубедело | разубедило | verbal noun | — |
plural | разубеделе | разубедиле | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | разубедам | разубедев | разубедив | — |
2nd singular | разубедиш | разубедеше | разубеди | разубеди |
3rd singular | разубеди | разубедеше | разубеди | — |
1st plural | разубедиме | разубедевме | разубедивме | — |
2nd plural | разубедите | разубедевте | разубедивте | разубедете |
3rd plural | разубедат | разубедеа | разубедија | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум разубедил | present of сум + aorist л-participle | ||
pluperfect | бев разубедил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
future | ќе разубедам | ќе + present | ||
future in the past | ќе разубедев | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум разубедел | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би разубедил | би + aorist л-participle |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [rəzʊbʲɪˈdʲi]
Verb
разубеди́ • (razubedí)
- second-person singular imperative perfective of разубеди́ть (razubedítʹ)