Definify.com
Definition 2024
раскинува
раскинува
Macedonian
Verb
раскинува • (raskinuva) impf (perfective раскине)
- (transitive) to tear up, tear apart
- (intransitive) to break up (terminate a romantic relationship)
Conjugation
Conjugation of раскинува (imperfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | раскинувал | — | adjectival partc. | раскинуван |
feminine | раскинувала | — | adverbial partc. | раскинувајќи |
neuter | раскинувало | — | verbal noun | раскинување |
plural | раскинувале | — | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | раскинувам | раскинував | — | — |
2nd singular | раскинуваш | раскинуваше | — | раскинувај |
3rd singular | раскинува | раскинуваше | — | — |
1st plural | раскинуваме | раскинувавме | — | — |
2nd plural | раскинувате | раскинувавте | — | раскинувајте |
3rd plural | раскинуваат | раскинуваа | — | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум раскинувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
pluperfect | бев раскинувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
future | ќе раскинувам | ќе + present | ||
future in the past | ќе раскинував | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум раскинувал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би раскинувал | би + imperfect л-participle |