Definify.com
Definition 2024
рика
рика
See also: ріка
Macedonian
Verb
рика • (rika) impf
- (intransitive) to roar
Conjugation
Conjugation of рика (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | рикал | — | adjectival partc. | — |
| feminine | рикала | — | adverbial partc. | рикајќи |
| neuter | рикало | — | verbal noun | рикање |
| plural | рикале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | рикам | рикав | — | — |
| 2nd singular | рикаш | рикаше | — | рикај |
| 3rd singular | рика | рикаше | — | — |
| 1st plural | рикаме | рикавме | — | — |
| 2nd plural | рикате | рикавте | — | рикајте |
| 3rd plural | рикаат | рикаа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум рикал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев рикал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе рикам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе рикав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум рикал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би рикал | би + imperfect л-participle | ||
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *rykъ, *ryka.
Noun
ри̏ка f (Latin spelling rȉka)
Declension
Declension of рика
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | рика | рике |
| genitive | рике | рика |
| dative | рики / рици | рикама |
| accusative | рику | рике |
| vocative | рико | рике |
| locative | рики / рици | рикама |
| instrumental | риком | рикама |