Definify.com
Definition 2024
робува
робува
Macedonian
Verb
робува • (robuva) impf
- (intransitive) to slave away
Conjugation
Conjugation of робува (imperfective, present in -а)
л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
---|---|---|---|---|
masculine | робувал | — | adjectival partc. | — |
feminine | робувала | — | adverbial partc. | робувајќи |
neuter | робувало | — | verbal noun | робување |
plural | робувале | — | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |
1st singular | робувам | робував | — | — |
2nd singular | робуваш | робуваше | — | робувај |
3rd singular | робува | робуваше | — | — |
1st plural | робуваме | робувавме | — | — |
2nd plural | робувате | робувавте | — | робувајте |
3rd plural | робуваат | робуваа | — | — |
Compound tenses | ||||
perfect | сум робувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
pluperfect | бев робувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
future | ќе робувам | ќе + present | ||
future in the past | ќе робував | ќе + imperfect | ||
future reported | ќе сум робувал | ќе + imperfect л-participle | ||
conditional | би робувал | би + imperfect л-participle |