Definify.com
Definition 2025
снарядивший
снарядивший
Russian
Participle
снаряди́вший • (snarjadívšij)
- past active perfective participle of снаряди́ть (snarjadítʹ)
Declension
Declension of снаряди́вший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | снаряди́вший snarjadívšij |
снаряди́вшее snarjadívšeje |
снаряди́вшая snarjadívšaja |
снаряди́вшие snarjadívšije |
|
| genitive | снаряди́вшего snarjadívševo |
снаряди́вшей snarjadívšej |
снаряди́вших snarjadívšix |
||
| dative | снаряди́вшему snarjadívšemu |
снаряди́вшей snarjadívšej |
снаряди́вшим snarjadívšim |
||
| accusative | animate | снаряди́вшего snarjadívševo |
снаряди́вшее snarjadívšeje |
снаряди́вшую snarjadívšuju |
снаряди́вших snarjadívšix |
| inanimate | снаряди́вший snarjadívšij |
снаряди́вшие snarjadívšije |
|||
| instrumental | снаряди́вшим snarjadívšim |
снаряди́вшей, снаряди́вшею snarjadívšej, snarjadívšeju |
снаряди́вшими snarjadívšimi |
||
| prepositional | снаряди́вшем snarjadívšem |
снаряди́вшей snarjadívšej |
снаряди́вших snarjadívšix |
||