Definify.com
Definition 2024
стега
стега
Macedonian
Verb
стега • (stega) impf (perfective стегне)
Conjugation
Conjugation of стега (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | стегал | — | adjectival partc. | стеган |
| feminine | стегала | — | adverbial partc. | стегајќи |
| neuter | стегало | — | verbal noun | стегање |
| plural | стегале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | стегам | стегав | — | — |
| 2nd singular | стегаш | стегаше | — | стегај |
| 3rd singular | стега | стегаше | — | — |
| 1st plural | стегаме | стегавме | — | — |
| 2nd plural | стегате | стегавте | — | стегајте |
| 3rd plural | стегаат | стегаа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум стегал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев стегал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе стегам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе стегав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум стегал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би стегал | би + imperfect л-participle | ||
Russian
Etymology
From Proto-Slavic *stьga (“path”)
Pronunciation
- IPA(key): [sʲtʲɪˈɡa]
Noun
стега́ • (stegá) f inan (genitive стеги́, nominative plural стеги́, genitive plural стёг)
- (regional) path
Declension
Declension of стега́ (inan fem-form velar-stem accent-b)
Related terms
- стёжка (stjóžka)
- стезя́ (stezjá)