Definify.com
Definition 2024
телефонира
телефонира
Bulgarian
Verb
телефонира • (telefoníra)
- Third-person singular present indicative form of телефонирам.
- Second-person singular aorist indicative form of телефонирам.
- Third-person singular aorist indicative form of телефонирам.
Macedonian
Verb
телефонира • (telefonira) impf
- (intransitive) to telephone
Conjugation
Conjugation of телефонира (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | телефонирал | — | adjectival partc. | — |
| feminine | телефонирала | — | adverbial partc. | телефонирајќи |
| neuter | телефонирало | — | verbal noun | телефонирање |
| plural | телефонирале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | телефонирам | телефонирав | — | — |
| 2nd singular | телефонираш | телефонираше | — | телефонирај |
| 3rd singular | телефонира | телефонираше | — | — |
| 1st plural | телефонираме | телефониравме | — | — |
| 2nd plural | телефонирате | телефониравте | — | телефонирајте |
| 3rd plural | телефонираат | телефонираа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум телефонирал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев телефонирал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе телефонирам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе телефонирав | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум телефонирал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би телефонирал | би + imperfect л-participle | ||