Definify.com
Definition 2024
чучи
чучи
Macedonian
Verb
чучи • (čuči) impf (perfective чучне)
- (intransitive, infantile) to squat
Conjugation
Conjugation of чучи (imperfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | чучел | — | adjectival partc. | — |
| feminine | чучела | — | adverbial partc. | чучејќи |
| neuter | чучело | — | verbal noun | чучење |
| plural | чучеле | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | чучам | чучев | — | — |
| 2nd singular | чучиш | чучеше | — | чучи |
| 3rd singular | чучи | чучеше | — | — |
| 1st plural | чучиме | чучевме | — | — |
| 2nd plural | чучите | чучевте | — | чучете |
| 3rd plural | чучат | чучеа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум чучел | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев чучел | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе чучам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе чучев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум чучел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би чучел | би + imperfect л-participle | ||