Definify.com
Definition 2024
Մայն
Մայն
Armenian
Proper noun
Մայն • (Mayn)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | Մայն (Mayn) | |||
| dative | Մայնի (Mayni) | |||
| ablative | Մայնից (Maynicʿ) | |||
| instrumental | Մայնով (Maynov) | |||
| locative | Մայնում (Maynum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | Մայնը/Մայնն (Maynə/Maynn) | |||
| dative | Մայնին (Maynin) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | Մայնս (Mayns) | |||
| dative | Մայնիս (Maynis) | |||
| ablative | Մայնիցս (Maynicʿs) | |||
| instrumental | Մայնովս (Maynovs) | |||
| locative | Մայնումս (Maynums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | Մայնդ (Maynd) | |||
| dative | Մայնիդ (Maynid) | |||
| ablative | Մայնիցդ (Maynicʿd) | |||
| instrumental | Մայնովդ (Maynovd) | |||
| locative | Մայնումդ (Maynumd) | |||