Definify.com
Definition 2024
Վայմար
Վայմար
Armenian
Proper noun
Վայմար • (Vaymar)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Վայմար (Vaymar) | |||
dative | Վայմարի (Vaymari) | |||
ablative | Վայմարից (Vaymaricʿ) | |||
instrumental | Վայմարով (Vaymarov) | |||
locative | Վայմարում (Vaymarum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Վայմարը/Վայմարն (Vaymarə/Vaymarn) | |||
dative | Վայմարին (Vaymarin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Վայմարս (Vaymars) | |||
dative | Վայմարիս (Vaymaris) | |||
ablative | Վայմարիցս (Vaymaricʿs) | |||
instrumental | Վայմարովս (Vaymarovs) | |||
locative | Վայմարումս (Vaymarums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Վայմարդ (Vaymard) | |||
dative | Վայմարիդ (Vaymarid) | |||
ablative | Վայմարիցդ (Vaymaricʿd) | |||
instrumental | Վայմարովդ (Vaymarovd) | |||
locative | Վայմարումդ (Vaymarumd) |
References
- Barsełyan, Hovhannes (2006), “Ašxarhagrakan anunneri hayeren taṙadarjutʿyan masin orošum [A Decision on Armenian Transcription of Geographic Names]”, in Terminabanakan ew ułłagrakan tełekatu [Terminological and Orthographic Reference Book] (in Armenian), 6th edition, Yerevan: 9-rd hrashalik, ISBN 99941-56-03-9, page 48