Definify.com
Definition 2024
ինքնուրույն
ինքնուրույն
Armenian
Adjective
ինքնուրույն • (inkʿnuruyn) (traditional orthography spelling ինքնուրոյն, superlative ամենաինքնուրույն)
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ինքնուրույն (inkʿnuruyn) | ինքնուրույններ (inkʿnuruynner) | ||
| dative | ինքնուրույնի (inkʿnuruyni) | ինքնուրույնների (inkʿnuruynneri) | ||
| ablative | ինքնուրույնից (inkʿnuruynicʿ) | ինքնուրույններից (inkʿnuruynnericʿ) | ||
| instrumental | ինքնուրույնով (inkʿnuruynov) | ինքնուրույններով (inkʿnuruynnerov) | ||
| locative | ինքնուրույնում (inkʿnuruynum) | ինքնուրույններում (inkʿnuruynnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ինքնուրույնը/ինքնուրույնն (inkʿnuruynə/inkʿnuruynn) | ինքնուրույնները/ինքնուրույններն (inkʿnuruynnerə/inkʿnuruynnern) | ||
| dative | ինքնուրույնին (inkʿnuruynin) | ինքնուրույններին (inkʿnuruynnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ինքնուրույնս (inkʿnuruyns) | ինքնուրույններս (inkʿnuruynners) | ||
| dative | ինքնուրույնիս (inkʿnuruynis) | ինքնուրույններիս (inkʿnuruynneris) | ||
| ablative | ինքնուրույնիցս (inkʿnuruynicʿs) | ինքնուրույններիցս (inkʿnuruynnericʿs) | ||
| instrumental | ինքնուրույնովս (inkʿnuruynovs) | ինքնուրույններովս (inkʿnuruynnerovs) | ||
| locative | ինքնուրույնումս (inkʿnuruynums) | ինքնուրույններումս (inkʿnuruynnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ինքնուրույնդ (inkʿnuruynd) | ինքնուրույններդ (inkʿnuruynnerd) | ||
| dative | ինքնուրույնիդ (inkʿnuruynid) | ինքնուրույններիդ (inkʿnuruynnerid) | ||
| ablative | ինքնուրույնիցդ (inkʿnuruynicʿd) | ինքնուրույններիցդ (inkʿnuruynnericʿd) | ||
| instrumental | ինքնուրույնովդ (inkʿnuruynovd) | ինքնուրույններովդ (inkʿnuruynnerovd) | ||
| locative | ինքնուրույնումդ (inkʿnuruynumd) | ինքնուրույններումդ (inkʿnuruynnerumd) | ||