Definify.com

Definition 2024

կենսաբան • ‎(kensaban)

	singular	plural
nominative	կենսաբան ‎(kensaban)	կենսաբաններ ‎(kensabanner)
dative	կենսաբանի ‎(kensabani)	կենսաբանների ‎(kensabanneri)
ablative	կենսաբանից ‎(kensabanicʿ)	կենսաբաններից ‎(kensabannericʿ)
instrumental	կենսաբանով ‎(kensabanov)	կենսաբաններով ‎(kensabannerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	կենսաբանը/կենսաբանն ‎(kensabanə/kensabann)	կենսաբանները/կենսաբաններն ‎(kensabannerə/kensabannern)
dative	կենսաբանին ‎(kensabanin)	կենսաբաններին ‎(kensabannerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	կենսաբանս ‎(kensabans)	կենսաբաններս ‎(kensabanners)
dative	կենսաբանիս ‎(kensabanis)	կենսաբաններիս ‎(kensabanneris)
ablative	կենսաբանիցս ‎(kensabanicʿs)	կենսաբաններիցս ‎(kensabannericʿs)
instrumental	կենսաբանովս ‎(kensabanovs)	կենսաբաններովս ‎(kensabannerovs)
locative	—	—
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	կենսաբանդ ‎(kensaband)	կենսաբաններդ ‎(kensabannerd)
dative	կենսաբանիդ ‎(kensabanid)	կենսաբաններիդ ‎(kensabannerid)
ablative	կենսաբանիցդ ‎(kensabanicʿd)	կենսաբաններիցդ ‎(kensabannericʿd)
instrumental	կենսաբանովդ ‎(kensabanovd)	կենսաբաններովդ ‎(kensabannerovd)
locative	—	—