Definify.com

Definition 2024

կոնֆետ • ‎(konfet)

	singular	plural
nominative	կոնֆետ ‎(konfet)	կոնֆետներ ‎(konfetner)
dative	կոնֆետի ‎(konfeti)	կոնֆետների ‎(konfetneri)
ablative	կոնֆետից ‎(konfeticʿ)	կոնֆետներից ‎(konfetnericʿ)
instrumental	կոնֆետով ‎(konfetov)	կոնֆետներով ‎(konfetnerov)
locative	կոնֆետում ‎(konfetum)	կոնֆետներում ‎(konfetnerum)
	definite forms
nominative	կոնֆետը/կոնֆետն ‎(konfetə/konfetn)	կոնֆետները/կոնֆետներն ‎(konfetnerə/konfetnern)
dative	կոնֆետին ‎(konfetin)	կոնֆետներին ‎(konfetnerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	կոնֆետս ‎(konfets)	կոնֆետներս ‎(konfetners)
dative	կոնֆետիս ‎(konfetis)	կոնֆետներիս ‎(konfetneris)
ablative	կոնֆետիցս ‎(konfeticʿs)	կոնֆետներիցս ‎(konfetnericʿs)
instrumental	կոնֆետովս ‎(konfetovs)	կոնֆետներովս ‎(konfetnerovs)
locative	կոնֆետումս ‎(konfetums)	կոնֆետներումս ‎(konfetnerums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	կոնֆետդ ‎(konfetd)	կոնֆետներդ ‎(konfetnerd)
dative	կոնֆետիդ ‎(konfetid)	կոնֆետներիդ ‎(konfetnerid)
ablative	կոնֆետիցդ ‎(konfeticʿd)	կոնֆետներիցդ ‎(konfetnericʿd)
instrumental	կոնֆետովդ ‎(konfetovd)	կոնֆետներովդ ‎(konfetnerovd)
locative	կոնֆետումդ ‎(konfetumd)	կոնֆետներումդ ‎(konfetnerumd)