Definify.com
Definition 2024
ուրդու
ուրդու
Armenian
Noun
ուրդու • (urdu)
- Urdu (language)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ուրդու (urdu) | |||
dative | ուրդուի (urdui) | |||
ablative | ուրդուից (urduicʿ) | |||
instrumental | ուրդուով (urduov) | |||
locative | ուրդուում (urduum) | |||
definite forms | ||||
nominative | ուրդուն (urdun) | |||
dative | ուրդուին (urduin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | ուրդուս (urdus) | |||
dative | ուրդուիս (urduis) | |||
ablative | ուրդուիցս (urduicʿs) | |||
instrumental | ուրդուովս (urduovs) | |||
locative | ուրդուումս (urduums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | ուրդուդ (urdud) | |||
dative | ուրդուիդ (urduid) | |||
ablative | ուրդուիցդ (urduicʿd) | |||
instrumental | ուրդուովդ (urduovd) | |||
locative | ուրդուումդ (urduumd) |
References
- Petrosyan, H. Z.; Galstyan, S. A.; Łaragulyan, Tʿ. A. (1975), “ուրդու”, in Ałayan Ē. B., editor, Lezvabanakan baṙaran [Linguistic Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 302b