Definify.com

Definition 2024

չարչի • ‎(čʿarčʿi)

	singular	plural
nominative	չարչի ‎(čʿarčʿi)	չարչիներ ‎(čʿarčʿiner)
dative	չարչու ‎(čʿarčʿu)	չարչիների ‎(čʿarčʿineri)
ablative	չարչուց ‎(čʿarčʿucʿ)	չարչիներից ‎(čʿarčʿinericʿ)
instrumental	չարչով ‎(čʿarčʿov)	չարչիներով ‎(čʿarčʿinerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	չարչին ‎(čʿarčʿin)	չարչիները/չարչիներն ‎(čʿarčʿinerə/čʿarčʿinern)
dative	չարչուն ‎(čʿarčʿun)	չարչիներին ‎(čʿarčʿinerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	չարչիս ‎(čʿarčʿis)	չարչիներս ‎(čʿarčʿiners)
dative	չարչուս ‎(čʿarčʿus)	չարչիներիս ‎(čʿarčʿineris)
ablative	չարչուցս ‎(čʿarčʿucʿs)	չարչիներիցս ‎(čʿarčʿinericʿs)
instrumental	չարչովս ‎(čʿarčʿovs)	չարչիներովս ‎(čʿarčʿinerovs)
locative	—	—
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	չարչիդ ‎(čʿarčʿid)	չարչիներդ ‎(čʿarčʿinerd)
dative	չարչուդ ‎(čʿarčʿud)	չարչիներիդ ‎(čʿarčʿinerid)
ablative	չարչուցդ ‎(čʿarčʿucʿd)	չարչիներիցդ ‎(čʿarčʿinericʿd)
instrumental	չարչովդ ‎(čʿarčʿovd)	չարչիներովդ ‎(čʿarčʿinerovd)
locative	—	—