Definify.com
Definition 2024
վերջակետ
վերջակետ
Armenian
Noun
վերջակետ • (verǰaket)
- full stop, period (indicating the end of a sentence)
- վերջակետ դնել ― verǰaket dnel ― to end a conversation or finish a job
- (figuratively) end, finish
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | վերջակետ (verǰaket) | վերջակետեր (verǰaketer) | ||
dative | վերջակետի (verǰaketi) | վերջակետերի (verǰaketeri) | ||
ablative | վերջակետից (verǰaketicʿ) | վերջակետերից (verǰaketericʿ) | ||
instrumental | վերջակետով (verǰaketov) | վերջակետերով (verǰaketerov) | ||
locative | վերջակետում (verǰaketum) | վերջակետերում (verǰaketerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | վերջակետը/վերջակետն (verǰaketə/verǰaketn) | վերջակետերը/վերջակետերն (verǰaketerə/verǰaketern) | ||
dative | վերջակետին (verǰaketin) | վերջակետերին (verǰaketerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | վերջակետս (verǰakets) | վերջակետերս (verǰaketers) | ||
dative | վերջակետիս (verǰaketis) | վերջակետերիս (verǰaketeris) | ||
ablative | վերջակետիցս (verǰaketicʿs) | վերջակետերիցս (verǰaketericʿs) | ||
instrumental | վերջակետովս (verǰaketovs) | վերջակետերովս (verǰaketerovs) | ||
locative | վերջակետումս (verǰaketums) | վերջակետերումս (verǰaketerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | վերջակետդ (verǰaketd) | վերջակետերդ (verǰaketerd) | ||
dative | վերջակետիդ (verǰaketid) | վերջակետերիդ (verǰaketerid) | ||
ablative | վերջակետիցդ (verǰaketicʿd) | վերջակետերիցդ (verǰaketericʿd) | ||
instrumental | վերջակետովդ (verǰaketovd) | վերջակետերովդ (verǰaketerovd) | ||
locative | վերջակետումդ (verǰaketumd) | վերջակետերումդ (verǰaketerumd) |
See also
- ։ (.)