Definify.com

Definition 2024

տոն • ‎(ton)

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	տոն ‎(ton)	տոներ ‎(toner)
dative	տոնի ‎(toni)	տոների ‎(toneri)
ablative	տոնից ‎(tonicʿ)	տոներից ‎(tonericʿ)
instrumental	տոնով ‎(tonov)	տոներով ‎(tonerov)
locative	տոնում ‎(tonum)	տոներում ‎(tonerum)
	definite forms
nominative	տոնը/տոնն ‎(tonə/tonn)	տոները/տոներն ‎(tonerə/tonern)
dative	տոնին ‎(tonin)	տոներին ‎(tonerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	տոնս ‎(tons)	տոներս ‎(toners)
dative	տոնիս ‎(tonis)	տոներիս ‎(toneris)
ablative	տոնիցս ‎(tonicʿs)	տոներիցս ‎(tonericʿs)
instrumental	տոնովս ‎(tonovs)	տոներովս ‎(tonerovs)
locative	տոնումս ‎(tonums)	տոներումս ‎(tonerums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	տոնդ ‎(tond)	տոներդ ‎(tonerd)
dative	տոնիդ ‎(tonid)	տոներիդ ‎(tonerid)
ablative	տոնիցդ ‎(tonicʿd)	տոներիցդ ‎(tonericʿd)
instrumental	տոնովդ ‎(tonovd)	տոներովդ ‎(tonerovd)
locative	տոնումդ ‎(tonumd)	տոներումդ ‎(tonerumd)