Definify.com

Definition 2024

ֆոնոն • ‎(fonon)

	singular	plural
nominative	ֆոնոն ‎(fonon)	ֆոնոններ ‎(fononner)
dative	ֆոնոնի ‎(fononi)	ֆոնոնների ‎(fononneri)
ablative	ֆոնոնից ‎(fononicʿ)	ֆոնոններից ‎(fononnericʿ)
instrumental	ֆոնոնով ‎(fononov)	ֆոնոններով ‎(fononnerov)
locative	ֆոնոնում ‎(fononum)	ֆոնոններում ‎(fononnerum)
	definite forms
nominative	ֆոնոնը/ֆոնոնն ‎(fononə/fononn)	ֆոնոնները/ֆոնոններն ‎(fononnerə/fononnern)
dative	ֆոնոնին ‎(fononin)	ֆոնոններին ‎(fononnerin)
	1^st person possessive forms (my)
nominative	ֆոնոնս ‎(fonons)	ֆոնոններս ‎(fononners)
dative	ֆոնոնիս ‎(fononis)	ֆոնոններիս ‎(fononneris)
ablative	ֆոնոնիցս ‎(fononicʿs)	ֆոնոններիցս ‎(fononnericʿs)
instrumental	ֆոնոնովս ‎(fononovs)	ֆոնոններովս ‎(fononnerovs)
locative	ֆոնոնումս ‎(fononums)	ֆոնոններումս ‎(fononnerums)
	2^nd person possessive forms (your)
nominative	ֆոնոնդ ‎(fonond)	ֆոնոններդ ‎(fononnerd)
dative	ֆոնոնիդ ‎(fononid)	ֆոնոններիդ ‎(fononnerid)
ablative	ֆոնոնիցդ ‎(fononicʿd)	ֆոնոններիցդ ‎(fononnericʿd)
instrumental	ֆոնոնովդ ‎(fononovd)	ֆոնոններովդ ‎(fononnerovd)
locative	ֆոնոնումդ ‎(fononumd)	ֆոնոններումդ ‎(fononnerumd)