Definify.com
Definition 2025
أتعب
أتعب
Arabic
Verb
أَتْعَبَ • (ʾatʿaba) IV, non-past يُتْعِبُ (yutʿibu)
- to exhaust, to tire, to sap, to strain, to overstrain, to overtire, to overtax, to overburden, to tire out, to fatigue
- to vex, to trouble, to bother, to annoy, to irk, to inconvenience, to disturb
Conjugation
Conjugation of 
أَتْعَبَ
 (form-IV sound)| verbal noun الْمَصْدَر | ʾitʿāb | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل | mutʿib | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول | mutʿab | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | ʾatʿabtu | ʾatʿabta | أَتْعَبَ ʾatʿaba | أَتْعَبْتُمَا ʾatʿabtumā | أَتْعَبَا ʾatʿabā | ʾatʿabnā | ʾatʿabtum | ʾatʿabū | |||
| f | ʾatʿabti | ʾatʿabat | أَتْعَبَتَا ʾatʿabatā | ʾatʿabtunna | ʾatʿabna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أُتْعِبُ ʾutʿibu | tutʿibu | yutʿibu | تُتْعِبَانِ tutʿibāni | يُتْعِبَانِ yutʿibāni | nutʿibu | tutʿibūna | yutʿibūna | |||
| f | tutʿibīna | tutʿibu | تُتْعِبَانِ tutʿibāni | tutʿibna | yutʿibna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُتْعِبَ ʾutʿiba | tutʿiba | yutʿiba | تُتْعِبَا tutʿibā | يُتْعِبَا yutʿibā | nutʿiba | tutʿibū | yutʿibū | |||
| f | tutʿibī | tutʿiba | تُتْعِبَا tutʿibā | tutʿibna | yutʿibna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُتْعِبْ ʾutʿib | tutʿib | yutʿib | تُتْعِبَا tutʿibā | يُتْعِبَا yutʿibā | nutʿib | tutʿibū | yutʿibū | |||
| f | tutʿibī | tutʿib | تُتْعِبَا tutʿibā | tutʿibna | yutʿibna | |||||||
| imperative الْأَمْر | m | أَتْعِبْ ʾatʿib | أَتْعِبَا ʾatʿibā | ʾatʿibū | ||||||||
| f | ʾatʿibī | ʾatʿibna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | ʾutʿibtu | ʾutʿibta | أُتْعِبَ ʾutʿiba | أُتْعِبْتُمَا ʾutʿibtumā | أُتْعِبَا ʾutʿibā | ʾutʿibnā | ʾutʿibtum | ʾutʿibū | |||
| f | ʾutʿibti | ʾutʿibat | أُتْعِبَتَا ʾutʿibatā | ʾutʿibtunna | ʾutʿibna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أُتْعَبُ ʾutʿabu | tutʿabu | yutʿabu | تُتْعَبَانِ tutʿabāni | يُتْعَبَانِ yutʿabāni | nutʿabu | tutʿabūna | yutʿabūna | |||
| f | tutʿabīna | tutʿabu | تُتْعَبَانِ tutʿabāni | tutʿabna | yutʿabna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُتْعَبَ ʾutʿaba | tutʿaba | yutʿaba | تُتْعَبَا tutʿabā | يُتْعَبَا yutʿabā | nutʿaba | tutʿabū | yutʿabū | |||
| f | tutʿabī | tutʿaba | تُتْعَبَا tutʿabā | tutʿabna | yutʿabna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُتْعَبْ ʾutʿab | tutʿab | yutʿab | تُتْعَبَا tutʿabā | يُتْعَبَا yutʿabā | nutʿab | tutʿabū | yutʿabū | |||
| f | tutʿabī | tutʿab | تُتْعَبَا tutʿabā | tutʿabna | yutʿabna | |||||||
Etymology 2
Verb
أَتْعَبُ • (ʾatʿabu) (form I)
- first-person singular non-past active indicative of تَعِبَ (taʿiba)
Verb
أَتْعَبَ • (ʾatʿaba) (form I)
- first-person singular non-past active subjunctive of تَعِبَ (taʿiba)
Verb
أَتْعَبْ • (ʾatʿab) (form I)
- first-person singular non-past active jussive of تَعِبَ (taʿiba)