Definify.com
Definition 2025
ارتياح
ارتياح
Arabic
Noun
اِرْتِيَاح • (irtiyāḥ) m
- verbal noun of اِرْتَاحَ (irtāḥa) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِرْتِيَاح (irtiyāḥ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِرْتِيَاح irtiyāḥ | الِارْتِيَاح al-irtiyāḥ | اِرْتِيَاح irtiyāḥ | 
| Nominative | اِرْتِيَاحٌ irtiyāḥun | الِارْتِيَاحُ al-irtiyāḥu | اِرْتِيَاحُ irtiyāḥu | 
| Accusative | اِرْتِيَاحًا irtiyāḥan | الِارْتِيَاحَ al-irtiyāḥa | اِرْتِيَاحَ irtiyāḥa | 
| Genitive | اِرْتِيَاحٍ irtiyāḥin | الِارْتِيَاحِ al-irtiyāḥi | اِرْتِيَاحِ irtiyāḥi |