Definify.com
Definition 2024
اشتهر
اشتهر
See also: أشتهر
Arabic
Verb
اِشْتَهَرَ • (ištahara) VIII, non-past يَشْتَهِرُ (yaštahiru)
- to become famous, to be notorious
- to be known, to be widespread, to be common
Conjugation
Conjugation of
اِشْتَهَرَ
(form-VIII sound) verbal noun الْمَصْدَر |
ištihār |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُشْتَهِر
muštahir |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
ištahartu |
ištaharta |
اِشْتَهَرَ
ištahara |
اِشْتَهَرْتُمَا
ištahartumā |
اِشْتَهَرَا
ištaharā |
ištaharnā |
ištahartum |
ištaharū |
|||
f |
ištaharti |
ištaharat |
اِشْتَهَرَتَا
ištaharatā |
ištahartunna |
ištaharna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾaštahiru |
taštahiru |
yaštahiru |
تَشْتَهِرَانِ
taštahirāni |
يَشْتَهِرَانِ
yaštahirāni |
naštahiru |
taštahirūna |
yaštahirūna |
|||
f |
taštahirīna |
taštahiru |
تَشْتَهِرَانِ
taštahirāni |
taštahirna |
yaštahirna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾaštahira |
taštahira |
yaštahira |
تَشْتَهِرَا
taštahirā |
يَشْتَهِرَا
yaštahirā |
naštahira |
taštahirū |
yaštahirū |
|||
f |
taštahirī |
taštahira |
تَشْتَهِرَا
taštahirā |
taštahirna |
yaštahirna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾaštahir |
taštahir |
yaštahir |
تَشْتَهِرَا
taštahirā |
يَشْتَهِرَا
yaštahirā |
naštahir |
taštahirū |
yaštahirū |
|||
f |
taštahirī |
taštahir |
تَشْتَهِرَا
taštahirā |
taštahirna |
yaštahirna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِشْتَهِرْ
ištahir |
اِشْتَهِرَا
ištahirā |
ištahirū |
||||||||
f |
ištahirī |
ištahirna |
Derived terms
- اِشْتَهَار (ištahār)