Definify.com
Definition 2024
اقتضى
اقتضى
Arabic
Verb
اِقْتَضَى • (iqtaḍā) VIII, non-past يَقْتَضِي (yaqtaḍī)
Conjugation
Conjugation of
اِقْتَضَى
(form-VIII final-weak) verbal noun الْمَصْدَر |
iqtiḍāʾ |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُقْتَضٍ
muqtaḍin |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُقْتَضًى
muqtaḍan |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
iqtaḍaytu |
iqtaḍayta |
اِقْتَضَى
iqtaḍā |
اِقْتَضَيْتُمَا
iqtaḍaytumā |
اِقْتَضَيَا
iqtaḍayā |
iqtaḍaynā |
iqtaḍaytum |
iqtaḍaw |
|||
f |
iqtaḍayti |
iqtaḍat |
اِقْتَضَتَا
iqtaḍatā |
iqtaḍaytunna |
iqtaḍayna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾaqtaḍī |
taqtaḍī |
yaqtaḍī |
تَقْتَضِيَانِ
taqtaḍiyāni |
يَقْتَضِيَانِ
yaqtaḍiyāni |
naqtaḍī |
taqtaḍūna |
yaqtaḍūna |
|||
f |
taqtaḍīna |
taqtaḍī |
تَقْتَضِيَانِ
taqtaḍiyāni |
taqtaḍīna |
yaqtaḍīna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾaqtaḍiya |
taqtaḍiya |
yaqtaḍiya |
تَقْتَضِيَا
taqtaḍiyā |
يَقْتَضِيَا
yaqtaḍiyā |
naqtaḍiya |
taqtaḍū |
yaqtaḍū |
|||
f |
taqtaḍī |
taqtaḍiya |
تَقْتَضِيَا
taqtaḍiyā |
taqtaḍīna |
yaqtaḍīna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾaqtaḍi |
taqtaḍi |
yaqtaḍi |
تَقْتَضِيَا
taqtaḍiyā |
يَقْتَضِيَا
yaqtaḍiyā |
naqtaḍi |
taqtaḍū |
yaqtaḍū |
|||
f |
taqtaḍī |
taqtaḍi |
تَقْتَضِيَا
taqtaḍiyā |
taqtaḍīna |
yaqtaḍīna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m |
iqtaḍi |
اِقْتَضِيَا
iqtaḍiyā |
iqtaḍū |
||||||||
f |
iqtaḍī |
iqtaḍīna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
uqtuḍītu |
uqtuḍīta |
uqtuḍiya |
اُقْتُضِيتُمَا
uqtuḍītumā |
اُقْتُضِيَا
uqtuḍiyā |
uqtuḍīnā |
uqtuḍītum |
uqtuḍū |
|||
f |
uqtuḍīti |
uqtuḍiyat |
اُقْتُضِيَتَا
uqtuḍiyatā |
uqtuḍītunna |
uqtuḍīna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuqtaḍā |
tuqtaḍā |
yuqtaḍā |
تُقْتَضَيَانِ
tuqtaḍayāni |
يُقْتَضَيَانِ
yuqtaḍayāni |
nuqtaḍā |
tuqtaḍawna |
yuqtaḍawna |
|||
f |
tuqtaḍayna |
tuqtaḍā |
تُقْتَضَيَانِ
tuqtaḍayāni |
tuqtaḍayna |
yuqtaḍayna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuqtaḍā |
tuqtaḍā |
yuqtaḍā |
تُقْتَضَيَا
tuqtaḍayā |
يُقْتَضَيَا
yuqtaḍayā |
nuqtaḍā |
tuqtaḍaw |
yuqtaḍaw |
|||
f |
tuqtaḍay |
tuqtaḍā |
تُقْتَضَيَا
tuqtaḍayā |
tuqtaḍayna |
yuqtaḍayna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuqtaḍa |
tuqtaḍa |
yuqtaḍa |
تُقْتَضَيَا
tuqtaḍayā |
يُقْتَضَيَا
yuqtaḍayā |
nuqtaḍa |
tuqtaḍaw |
yuqtaḍaw |
|||
f |
tuqtaḍay |
tuqtaḍa |
تُقْتَضَيَا
tuqtaḍayā |
tuqtaḍayna |
yuqtaḍayna |
References
- “اقتضى” in J.A. Haywood and H.M. Nahmad (1965), A new Arabic grammar (second edition), London: Lund Humphries, ISBN 0-85331-585-X