Definify.com
Definition 2025
تشاجر
تشاجر
Arabic
Verb
تَشَاجَرَ • (tašājara) VI, non-past يَتَشَاجَرُ (yatašājaru)
- to bicker
- to brawl
- to fight
- to quarrel
- to scrap
- to scuffle
- to spat
- to squabble
- to tiff
- to jangle
- to altercate
Conjugation
Conjugation of 
تَشَاجَرَ
 (form-VI sound)| verbal noun الْمَصْدَر | تَشَاجُر tašājur | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل | مُتَشَاجِر mutašājir | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مُتَشَاجَر mutašājar | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | tašājartu | tašājarta | تَشَاجَرَ tašājara | تَشَاجَرْتُمَا tašājartumā | تَشَاجَرَا tašājarā | tašājarnā | tašājartum | tašājarū | |||
| f | tašājarti | tašājarat | تَشَاجَرَتَا tašājaratā | tašājartunna | tašājarna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | ʾatašājaru | tatašājaru | yatašājaru | تَتَشَاجَرَانِ tatašājarāni | يَتَشَاجَرَانِ yatašājarāni | natašājaru | tatašājarūna | yatašājarūna | |||
| f | tatašājarīna | tatašājaru | تَتَشَاجَرَانِ tatašājarāni | tatašājarna | yatašājarna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | ʾatašājara | tatašājara | yatašājara | تَتَشَاجَرَا tatašājarā | يَتَشَاجَرَا yatašājarā | natašājara | tatašājarū | yatašājarū | |||
| f | tatašājarī | tatašājara | تَتَشَاجَرَا tatašājarā | tatašājarna | yatašājarna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | ʾatašājar | tatašājar | yatašājar | تَتَشَاجَرَا tatašājarā | يَتَشَاجَرَا yatašājarā | natašājar | tatašājarū | yatašājarū | |||
| f | tatašājarī | tatašājar | تَتَشَاجَرَا tatašājarā | tatašājarna | yatašājarna | |||||||
| imperative الْأَمْر | m | تَشَاجَرْ tašājar | تَشَاجَرَا tašājarā | tašājarū | ||||||||
| f | tašājarī | tašājarna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | — | — | tušūjira | — | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | — | — | yutašājaru | — | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | — | — | yutašājara | — | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | — | — | yutašājar | — | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
Etymology 2
Noun
تَشَاجُر • (tašājur) m
- verbal noun of تَشَاجَرَ (tašājara) (form VI)
Declension
Declension of noun تَشَاجُر (tašājur)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَشَاجُر tašājur | التَّشَاجُر at-tašājur | تَشَاجُر tašājur | 
| Nominative | تَشَاجُرٌ tašājurun | التَّشَاجُرُ at-tašājuru | تَشَاجُرُ tašājuru | 
| Accusative | تَشَاجُرًا tašājuran | التَّشَاجُرَ at-tašājura | تَشَاجُرَ tašājura | 
| Genitive | تَشَاجُرٍ tašājurin | التَّشَاجُرِ at-tašājuri | تَشَاجُرِ tašājuri | 
Etymology 3
Verb
تُشَاجِرُ • (tušājiru) (form III)
- second-person masculine singular non-past active indicative of شَاجَرَ (šājara)
- third-person feminine singular non-past active indicative of شَاجَرَ (šājara)
Verb
تُشَاجِرَ • (tušājira) (form III)
- second-person masculine singular non-past active subjunctive of شَاجَرَ (šājara)
- third-person feminine singular non-past active subjunctive of شَاجَرَ (šājara)
Verb
تُشَاجِرْ • (tušājir) (form III)
- second-person masculine singular non-past active jussive of شَاجَرَ (šājara)
- third-person feminine singular non-past active jussive of شَاجَرَ (šājara)
Verb
تُشَاجَرُ • (tušājaru) (form III)
- second-person masculine singular non-past passive indicative of شَاجَرَ (šājara)
- third-person feminine singular non-past passive indicative of شَاجَرَ (šājara)
Verb
تُشَاجَرَ • (tušājara) (form III)
- second-person masculine singular non-past passive subjunctive of شَاجَرَ (šājara)
- third-person feminine singular non-past passive subjunctive of شَاجَرَ (šājara)
Verb
تُشَاجَرْ • (tušājar) (form III)