Definify.com
Definition 2024
تمتم
تمتم
Arabic
Verb
تَمْتَمَ • (tamtama) Iq, non-past يُتَمْتِمُ (yutamtimu)
- to mutter
Conjugation
Conjugation of
تَمْتَمَ
(form-Iq sound) verbal noun الْمَصْدَر |
tamtama |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَمْتِم
mutamtim |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُتَمْتَم
mutamtam |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
tamtamtu |
tamtamta |
تَمْتَمَ
tamtama |
تَمْتَمْتُمَا
tamtamtumā |
تَمْتَمَا
tamtamā |
tamtamnā |
tamtamtum |
tamtamū |
|||
f |
tamtamti |
tamtamat |
تَمْتَمَتَا
tamtamatā |
tamtamtunna |
tamtamna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾutamtimu |
tutamtimu |
yutamtimu |
تُتَمْتِمَانِ
tutamtimāni |
يُتَمْتِمَانِ
yutamtimāni |
nutamtimu |
tutamtimūna |
yutamtimūna |
|||
f |
tutamtimīna |
tutamtimu |
تُتَمْتِمَانِ
tutamtimāni |
tutamtimna |
yutamtimna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾutamtima |
tutamtima |
yutamtima |
تُتَمْتِمَا
tutamtimā |
يُتَمْتِمَا
yutamtimā |
nutamtima |
tutamtimū |
yutamtimū |
|||
f |
tutamtimī |
tutamtima |
تُتَمْتِمَا
tutamtimā |
tutamtimna |
yutamtimna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾutamtim |
tutamtim |
yutamtim |
تُتَمْتِمَا
tutamtimā |
يُتَمْتِمَا
yutamtimā |
nutamtim |
tutamtimū |
yutamtimū |
|||
f |
tutamtimī |
tutamtim |
تُتَمْتِمَا
tutamtimā |
tutamtimna |
yutamtimna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَمْتِمْ
tamtim |
تَمْتِمَا
tamtimā |
tamtimū |
||||||||
f |
tamtimī |
tamtimna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
tumtimtu |
tumtimta |
تُمْتِمَ
tumtima |
تُمْتِمْتُمَا
tumtimtumā |
تُمْتِمَا
tumtimā |
tumtimnā |
tumtimtum |
tumtimū |
|||
f |
tumtimti |
tumtimat |
تُمْتِمَتَا
tumtimatā |
tumtimtunna |
tumtimna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾutamtamu |
tutamtamu |
yutamtamu |
تُتَمْتَمَانِ
tutamtamāni |
يُتَمْتَمَانِ
yutamtamāni |
nutamtamu |
tutamtamūna |
yutamtamūna |
|||
f |
tutamtamīna |
tutamtamu |
تُتَمْتَمَانِ
tutamtamāni |
tutamtamna |
yutamtamna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾutamtama |
tutamtama |
yutamtama |
تُتَمْتَمَا
tutamtamā |
يُتَمْتَمَا
yutamtamā |
nutamtama |
tutamtamū |
yutamtamū |
|||
f |
tutamtamī |
tutamtama |
تُتَمْتَمَا
tutamtamā |
tutamtamna |
yutamtamna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾutamtam |
tutamtam |
yutamtam |
تُتَمْتَمَا
tutamtamā |
يُتَمْتَمَا
yutamtamā |
nutamtam |
tutamtamū |
yutamtamū |
|||
f |
tutamtamī |
tutamtam |
تُتَمْتَمَا
tutamtamā |
tutamtamna |
yutamtamna |