Definify.com
Definition 2025
طعن
طعن
Arabic
Verb
طَعَنَ • (ṭaʿana) I, non-past يَطْعُنُ or يَطْعَنُ (yaṭʿunu or yaṭʿanu)
Conjugation
Conjugation of 
طَعَنَ
 (form-I sound, verbal noun طَعْن)|  verbal nouns الْمَصَادِر  | 
  طَعْن 
ṭaʿn  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  طَاعِن 
ṭāʿin  | 
|||||||||||
|  passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
  مَطْعُون 
maṭʿūn  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṭaʿantu  | 
 
 ṭaʿanta  | 
  طَعَنَ 
ṭaʿana  | 
  طَعَنْتُمَا 
ṭaʿantumā  | 
 
 ṭaʿanā  | 
 
 ṭaʿannā  | 
 
 ṭaʿantum  | 
 
 ṭaʿanū  | 
|||
| f |  
 ṭaʿanti  | 
 
 ṭaʿanat  | 
  طَعَنَتَا 
ṭaʿanatā  | 
 
 ṭaʿantunna  | 
  طَعَنَّ 
ṭaʿanna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾaṭʿunu or ʾaṭʿanu  | 
 
 taṭʿunu or taṭʿanu  | 
 
 yaṭʿunu or yaṭʿanu  | 
  
تَطْعُنَانِ or تَطْعَنَانِ
 
taṭʿunāni or taṭʿanāni  | 
  
يَطْعُنَانِ or يَطْعَنَانِ
 
yaṭʿunāni or yaṭʿanāni  | 
 
 naṭʿunu or naṭʿanu  | 
 
 taṭʿunūna or taṭʿanūna  | 
 
 yaṭʿunūna or yaṭʿanūna  | 
|||
| f |  
 taṭʿunīna or taṭʿanīna  | 
 
 taṭʿunu or taṭʿanu  | 
  
تَطْعُنَانِ or تَطْعَنَانِ
 
taṭʿunāni or taṭʿanāni  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾaṭʿuna or ʾaṭʿana  | 
 
 taṭʿuna or taṭʿana  | 
 
 yaṭʿuna or yaṭʿana  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
  
يَطْعُنَا or يَطْعَنَا
 
yaṭʿunā or yaṭʿanā  | 
 
 naṭʿuna or naṭʿana  | 
 
 taṭʿunū or taṭʿanū  | 
 
 yaṭʿunū or yaṭʿanū  | 
|||
| f |  
 taṭʿunī or taṭʿanī  | 
 
 taṭʿuna or taṭʿana  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾaṭʿun or ʾaṭʿan  | 
 
 taṭʿun or taṭʿan  | 
 
 yaṭʿun or yaṭʿan  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
  
يَطْعُنَا or يَطْعَنَا
 
yaṭʿunā or yaṭʿanā  | 
 
 naṭʿun or naṭʿan  | 
 
 taṭʿunū or taṭʿanū  | 
 
 yaṭʿunū or yaṭʿanū  | 
|||
| f |  
 taṭʿunī or taṭʿanī  | 
 
 taṭʿun or taṭʿan  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |  
 uṭʿun or iṭʿan  | 
  
اُطْعُنَا or اِطْعَنَا
 
uṭʿunā or iṭʿanā  | 
 
 uṭʿunū or iṭʿanū  | 
||||||||
| f |  
 uṭʿunī or iṭʿanī  | 
 
 uṭʿunna or iṭʿanna  | 
||||||||||
|  passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṭuʿintu  | 
 
 ṭuʿinta  | 
  طُعِنَ 
ṭuʿina  | 
  طُعِنْتُمَا 
ṭuʿintumā  | 
 
 ṭuʿinā  | 
 
 ṭuʿinnā  | 
 
 ṭuʿintum  | 
 
 ṭuʿinū  | 
|||
| f |  
 ṭuʿinti  | 
 
 ṭuʿinat  | 
  طُعِنَتَا 
ṭuʿinatā  | 
 
 ṭuʿintunna  | 
  طُعِنَّ 
ṭuʿinna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuṭʿanu  | 
 
 tuṭʿanu  | 
 
 yuṭʿanu  | 
  تُطْعَنَانِ 
tuṭʿanāni  | 
  يُطْعَنَانِ 
yuṭʿanāni  | 
 
 nuṭʿanu  | 
 
 tuṭʿanūna  | 
 
 yuṭʿanūna  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanīna  | 
 
 tuṭʿanu  | 
  تُطْعَنَانِ 
tuṭʿanāni  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuṭʿana  | 
 
 tuṭʿana  | 
 
 yuṭʿana  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
  يُطْعَنَا 
yuṭʿanā  | 
 
 nuṭʿana  | 
 
 tuṭʿanū  | 
 
 yuṭʿanū  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanī  | 
 
 tuṭʿana  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuṭʿan  | 
 
 tuṭʿan  | 
 
 yuṭʿan  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
  يُطْعَنَا 
yuṭʿanā  | 
 
 nuṭʿan  | 
 
 tuṭʿanū  | 
 
 yuṭʿanū  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanī  | 
 
 tuṭʿan  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “طعن”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 
Verb
طَعَنَ • (ṭaʿana) I, non-past يَطْعُنُ or يَطْعَنُ (yaṭʿunu or yaṭʿanu)
- to abuse, revile, tarnish (someone's honor)
 - to penetrate
 - to advance in years, be aged
 - to travel the night through
 - to go with loosened reins
 
Conjugation
Conjugation of 
طَعَنَ
 (form-I sound, verbal nouns طَعْن or طَاَنَان)|  verbal nouns الْمَصَادِر  | 
  
طَعْن or طَاَنَان
 
ṭaʿn or ṭaanān  | 
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
  طَاعِن 
ṭāʿin  | 
|||||||||||
|  passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
  مَطْعُون 
maṭʿūn  | 
|||||||||||
|  active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṭaʿantu  | 
 
 ṭaʿanta  | 
  طَعَنَ 
ṭaʿana  | 
  طَعَنْتُمَا 
ṭaʿantumā  | 
 
 ṭaʿanā  | 
 
 ṭaʿannā  | 
 
 ṭaʿantum  | 
 
 ṭaʿanū  | 
|||
| f |  
 ṭaʿanti  | 
 
 ṭaʿanat  | 
  طَعَنَتَا 
ṭaʿanatā  | 
 
 ṭaʿantunna  | 
  طَعَنَّ 
ṭaʿanna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾaṭʿunu or ʾaṭʿanu  | 
 
 taṭʿunu or taṭʿanu  | 
 
 yaṭʿunu or yaṭʿanu  | 
  
تَطْعُنَانِ or تَطْعَنَانِ
 
taṭʿunāni or taṭʿanāni  | 
  
يَطْعُنَانِ or يَطْعَنَانِ
 
yaṭʿunāni or yaṭʿanāni  | 
 
 naṭʿunu or naṭʿanu  | 
 
 taṭʿunūna or taṭʿanūna  | 
 
 yaṭʿunūna or yaṭʿanūna  | 
|||
| f |  
 taṭʿunīna or taṭʿanīna  | 
 
 taṭʿunu or taṭʿanu  | 
  
تَطْعُنَانِ or تَطْعَنَانِ
 
taṭʿunāni or taṭʿanāni  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾaṭʿuna or ʾaṭʿana  | 
 
 taṭʿuna or taṭʿana  | 
 
 yaṭʿuna or yaṭʿana  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
  
يَطْعُنَا or يَطْعَنَا
 
yaṭʿunā or yaṭʿanā  | 
 
 naṭʿuna or naṭʿana  | 
 
 taṭʿunū or taṭʿanū  | 
 
 yaṭʿunū or yaṭʿanū  | 
|||
| f |  
 taṭʿunī or taṭʿanī  | 
 
 taṭʿuna or taṭʿana  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾaṭʿun or ʾaṭʿan  | 
 
 taṭʿun or taṭʿan  | 
 
 yaṭʿun or yaṭʿan  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
  
يَطْعُنَا or يَطْعَنَا
 
yaṭʿunā or yaṭʿanā  | 
 
 naṭʿun or naṭʿan  | 
 
 taṭʿunū or taṭʿanū  | 
 
 yaṭʿunū or yaṭʿanū  | 
|||
| f |  
 taṭʿunī or taṭʿanī  | 
 
 taṭʿun or taṭʿan  | 
  
تَطْعُنَا or تَطْعَنَا
 
taṭʿunā or taṭʿanā  | 
 
 taṭʿunna or taṭʿanna  | 
 
 yaṭʿunna or yaṭʿanna  | 
|||||||
|  imperative الْأَمْر  | 
m |  
 uṭʿun or iṭʿan  | 
  
اُطْعُنَا or اِطْعَنَا
 
uṭʿunā or iṭʿanā  | 
 
 uṭʿunū or iṭʿanū  | 
||||||||
| f |  
 uṭʿunī or iṭʿanī  | 
 
 uṭʿunna or iṭʿanna  | 
||||||||||
|  passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
|  singular الْمُفْرَد  | 
 dual الْمُثَنَّى  | 
 plural الْجَمْع  | 
||||||||||
|  1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
 2nd person الْمُخَاطَب  | 
 3rd person الْغَائِب  | 
|||||
|  past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m |  
 ṭuʿintu  | 
 
 ṭuʿinta  | 
  طُعِنَ 
ṭuʿina  | 
  طُعِنْتُمَا 
ṭuʿintumā  | 
 
 ṭuʿinā  | 
 
 ṭuʿinnā  | 
 
 ṭuʿintum  | 
 
 ṭuʿinū  | 
|||
| f |  
 ṭuʿinti  | 
 
 ṭuʿinat  | 
  طُعِنَتَا 
ṭuʿinatā  | 
 
 ṭuʿintunna  | 
  طُعِنَّ 
ṭuʿinna  | 
|||||||
|  non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع  | 
m |  
 ʾuṭʿanu  | 
 
 tuṭʿanu  | 
 
 yuṭʿanu  | 
  تُطْعَنَانِ 
tuṭʿanāni  | 
  يُطْعَنَانِ 
yuṭʿanāni  | 
 
 nuṭʿanu  | 
 
 tuṭʿanūna  | 
 
 yuṭʿanūna  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanīna  | 
 
 tuṭʿanu  | 
  تُطْعَنَانِ 
tuṭʿanāni  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
|  subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m |  
 ʾuṭʿana  | 
 
 tuṭʿana  | 
 
 yuṭʿana  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
  يُطْعَنَا 
yuṭʿanā  | 
 
 nuṭʿana  | 
 
 tuṭʿanū  | 
 
 yuṭʿanū  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanī  | 
 
 tuṭʿana  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
|  jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m |  
 ʾuṭʿan  | 
 
 tuṭʿan  | 
 
 yuṭʿan  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
  يُطْعَنَا 
yuṭʿanā  | 
 
 nuṭʿan  | 
 
 tuṭʿanū  | 
 
 yuṭʿanū  | 
|||
| f |  
 tuṭʿanī  | 
 
 tuṭʿan  | 
  تُطْعَنَا 
tuṭʿanā  | 
 
 tuṭʿanna  | 
 
 yuṭʿanna  | 
|||||||
References
- “طعن” in Edward William Lane (1863), Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate
 - Steingass, Francis Joseph (1884), “طعن”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 
Noun
طَعْن • (ṭaʿn) m (plural طُعُون (ṭuʿūn))
- verbal noun of طَعَنَ (ṭaʿana) (form I)
 - stabbing, piercing, thrusting
 - abuse, calumny
 - penetration
 - attack, accusation
 - criticism
 - defamation
 - (law) appeal
 - (law) challenge, impeachment
 
Declension
Declension of noun طَعْن (ṭaʿn)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  طَعْن ṭaʿn  | 
 الطَّعْن aṭ-ṭaʿn  | 
 طَعْن ṭaʿn  | 
| Nominative |  طَعْنٌ ṭaʿnun  | 
 الطَّعْنُ aṭ-ṭaʿnu  | 
 طَعْنُ ṭaʿnu  | 
| Accusative |  طَعْنًا ṭaʿnan  | 
 الطَّعْنَ aṭ-ṭaʿna  | 
 طَعْنَ ṭaʿna  | 
| Genitive |  طَعْنٍ ṭaʿnin  | 
 الطَّعْنِ aṭ-ṭaʿni  | 
 طَعْنِ ṭaʿni  | 
| Dual | Indefinite | Definite | Construct | 
| Informal |  طَعْنَيْن ṭaʿnayn  | 
 الطَّعْنَيْن aṭ-ṭaʿnayn  | 
 طَعْنَيْ ṭaʿnay  | 
| Nominative |  طَعْنَانِ ṭaʿnāni  | 
 الطَّعْنَانِ aṭ-ṭaʿnāni  | 
 طَعْنَا ṭaʿnā  | 
| Accusative |  طَعْنَيْنِ ṭaʿnayni  | 
 الطَّعْنَيْنِ aṭ-ṭaʿnayni  | 
 طَعْنَيْ ṭaʿnay  | 
| Genitive |  طَعْنَيْنِ ṭaʿnayni  | 
 الطَّعْنَيْنِ aṭ-ṭaʿnayni  | 
 طَعْنَيْ ṭaʿnay  | 
| Plural | basic broken plural triptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal |  طُعُون ṭuʿūn  | 
 الطُّعُون aṭ-ṭuʿūn  | 
 طُعُون ṭuʿūn  | 
| Nominative |  طُعُونٌ ṭuʿūnun  | 
 الطُّعُونُ aṭ-ṭuʿūnu  | 
 طُعُونُ ṭuʿūnu  | 
| Accusative |  طُعُونًا ṭuʿūnan  | 
 الطُّعُونَ aṭ-ṭuʿūna  | 
 طُعُونَ ṭuʿūna  | 
| Genitive |  طُعُونٍ ṭuʿūnin  | 
 الطُّعُونِ aṭ-ṭuʿūni  | 
 طُعُونِ ṭuʿūni  | 
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “طعن”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
 - Wehr, Hans (1979), “طعن”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
 
Etymology 2
Verb
طُعْنَ • (ṭuʿna) (form I)
- second-person feminine plural active imperative of طَاعَ (ṭāʿa)
 - third-person feminine plural past active of طَاعَ (ṭāʿa)
 
Verb
طِعْنَ • (ṭiʿna) (form I)
- third-person feminine plural past passive of طَاعَ (ṭāʿa)