Definify.com
Definition 2024
عذب
عذب
See also: عدت
Arabic
Verb
عَذَّبَ • (ʿaḏḏaba) II, non-past يُعَذِّبُ (yuʿaḏḏibu)
- to punish
Conjugation
Conjugation of
عَذَّبَ
(form-II sound) verbal noun الْمَصْدَر |
taʿḏīb |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُعَذِّب
muʿaḏḏib |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُعَذَّب
muʿaḏḏab |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
ʿaḏḏabtu |
ʿaḏḏabta |
عَذَّبَ
ʿaḏḏaba |
عَذَّبْتُمَا
ʿaḏḏabtumā |
عَذَّبَا
ʿaḏḏabā |
ʿaḏḏabnā |
ʿaḏḏabtum |
ʿaḏḏabū |
|||
f |
ʿaḏḏabti |
ʿaḏḏabat |
عَذَّبَتَا
ʿaḏḏabatā |
ʿaḏḏabtunna |
ʿaḏḏabna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuʿaḏḏibu |
tuʿaḏḏibu |
yuʿaḏḏibu |
تُعَذِّبَانِ
tuʿaḏḏibāni |
يُعَذِّبَانِ
yuʿaḏḏibāni |
nuʿaḏḏibu |
tuʿaḏḏibūna |
yuʿaḏḏibūna |
|||
f |
tuʿaḏḏibīna |
tuʿaḏḏibu |
تُعَذِّبَانِ
tuʿaḏḏibāni |
tuʿaḏḏibna |
yuʿaḏḏibna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuʿaḏḏiba |
tuʿaḏḏiba |
yuʿaḏḏiba |
تُعَذِّبَا
tuʿaḏḏibā |
يُعَذِّبَا
yuʿaḏḏibā |
nuʿaḏḏiba |
tuʿaḏḏibū |
yuʿaḏḏibū |
|||
f |
tuʿaḏḏibī |
tuʿaḏḏiba |
تُعَذِّبَا
tuʿaḏḏibā |
tuʿaḏḏibna |
yuʿaḏḏibna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuʿaḏḏib |
tuʿaḏḏib |
yuʿaḏḏib |
تُعَذِّبَا
tuʿaḏḏibā |
يُعَذِّبَا
yuʿaḏḏibā |
nuʿaḏḏib |
tuʿaḏḏibū |
yuʿaḏḏibū |
|||
f |
tuʿaḏḏibī |
tuʿaḏḏib |
تُعَذِّبَا
tuʿaḏḏibā |
tuʿaḏḏibna |
yuʿaḏḏibna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m | عَذِّبْ
ʿaḏḏib |
عَذِّبَا
ʿaḏḏibā |
ʿaḏḏibū |
||||||||
f |
ʿaḏḏibī |
ʿaḏḏibna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
ʿuḏḏibtu |
ʿuḏḏibta |
عُذِّبَ
ʿuḏḏiba |
عُذِّبْتُمَا
ʿuḏḏibtumā |
عُذِّبَا
ʿuḏḏibā |
ʿuḏḏibnā |
ʿuḏḏibtum |
ʿuḏḏibū |
|||
f |
ʿuḏḏibti |
ʿuḏḏibat |
عُذِّبَتَا
ʿuḏḏibatā |
ʿuḏḏibtunna |
ʿuḏḏibna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuʿaḏḏabu |
tuʿaḏḏabu |
yuʿaḏḏabu |
تُعَذَّبَانِ
tuʿaḏḏabāni |
يُعَذَّبَانِ
yuʿaḏḏabāni |
nuʿaḏḏabu |
tuʿaḏḏabūna |
yuʿaḏḏabūna |
|||
f |
tuʿaḏḏabīna |
tuʿaḏḏabu |
تُعَذَّبَانِ
tuʿaḏḏabāni |
tuʿaḏḏabna |
yuʿaḏḏabna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuʿaḏḏaba |
tuʿaḏḏaba |
yuʿaḏḏaba |
تُعَذَّبَا
tuʿaḏḏabā |
يُعَذَّبَا
yuʿaḏḏabā |
nuʿaḏḏaba |
tuʿaḏḏabū |
yuʿaḏḏabū |
|||
f |
tuʿaḏḏabī |
tuʿaḏḏaba |
تُعَذَّبَا
tuʿaḏḏabā |
tuʿaḏḏabna |
yuʿaḏḏabna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuʿaḏḏab |
tuʿaḏḏab |
yuʿaḏḏab |
تُعَذَّبَا
tuʿaḏḏabā |
يُعَذَّبَا
yuʿaḏḏabā |
nuʿaḏḏab |
tuʿaḏḏabū |
yuʿaḏḏabū |
|||
f |
tuʿaḏḏabī |
tuʿaḏḏab |
تُعَذَّبَا
tuʿaḏḏabā |
tuʿaḏḏabna |
yuʿaḏḏabna |