Definify.com
Definition 2024
مؤرخ
مؤرخ
Arabic
Noun
مُؤَرِّخ • (muʾarriḵ) m (plural مُؤَرِّخُون (muʾarriḵūn))
Declension
Declension of noun مُؤَرِّخ (muʾarriḵ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُؤَرِّخ muʾarriḵ |
الْمُؤَرِّخ al-muʾarriḵ |
مُؤَرِّخ muʾarriḵ |
Nominative | مُؤَرِّخٌ muʾarriḵun |
الْمُؤَرِّخُ al-muʾarriḵu |
مُؤَرِّخُ muʾarriḵu |
Accusative | مُؤَرِّخًا muʾarriḵan |
الْمُؤَرِّخَ al-muʾarriḵa |
مُؤَرِّخَ muʾarriḵa |
Genitive | مُؤَرِّخٍ muʾarriḵin |
الْمُؤَرِّخِ al-muʾarriḵi |
مُؤَرِّخِ muʾarriḵi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مُؤَرِّخَيْن muʾarriḵayn |
الْمُؤَرِّخَيْن al-muʾarriḵayn |
مُؤَرِّخَيْ muʾarriḵay |
Nominative | مُؤَرِّخَانِ muʾarriḵāni |
الْمُؤَرِّخَانِ al-muʾarriḵāni |
مُؤَرِّخَا muʾarriḵā |
Accusative | مُؤَرِّخَيْنِ muʾarriḵayni |
الْمُؤَرِّخَيْنِ al-muʾarriḵayni |
مُؤَرِّخَيْ muʾarriḵay |
Genitive | مُؤَرِّخَيْنِ muʾarriḵayni |
الْمُؤَرِّخَيْنِ al-muʾarriḵayni |
مُؤَرِّخَيْ muʾarriḵay |
Plural | sound masculine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُؤَرِّخِين muʾarriḵīn |
الْمُؤَرِّخِين al-muʾarriḵīn |
مُؤَرِّخِي muʾarriḵī |
Nominative | مُؤَرِّخُونَ muʾarriḵūna |
الْمُؤَرِّخُونَ al-muʾarriḵūna |
مُؤَرِّخُو muʾarriḵū |
Accusative | مُؤَرِّخِينَ muʾarriḵīna |
الْمُؤَرِّخِينَ al-muʾarriḵīna |
مُؤَرِّخِي muʾarriḵī |
Genitive | مُؤَرِّخِينَ muʾarriḵīna |
الْمُؤَرِّخِينَ al-muʾarriḵīna |
مُؤَرِّخِي muʾarriḵī |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “مؤرخ”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen