Definify.com
Definition 2024
محامية
محامية
Arabic
Noun
مُحَامِيَة • (muḥāmiya) f (plural مُحَامِيَات (muḥāmiyāt), masculine مُحَامٍ (muḥāmin))
- feminine equivalent of مُحَامٍ (muḥāmin)
Declension
Declension of noun مُحَامِيَة (muḥāmiya)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | مُحَامِيَة muḥāmiya |
الْمُحَامِيَة al-muḥāmiya |
مُحَامِيَة muḥāmiyat |
| Nominative | مُحَامِيَةٌ muḥāmiyatun |
الْمُحَامِيَةُ al-muḥāmiyatu |
مُحَامِيَةُ muḥāmiyatu |
| Accusative | مُحَامِيَةً muḥāmiyatan |
الْمُحَامِيَةَ al-muḥāmiyata |
مُحَامِيَةَ muḥāmiyata |
| Genitive | مُحَامِيَةٍ muḥāmiyatin |
الْمُحَامِيَةِ al-muḥāmiyati |
مُحَامِيَةِ muḥāmiyati |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | مُحَامِيَتَيْن muḥāmiyatayn |
الْمُحَامِيَتَيْن al-muḥāmiyatayn |
مُحَامِيَتَيْ muḥāmiyatay |
| Nominative | مُحَامِيَتَانِ muḥāmiyatāni |
الْمُحَامِيَتَانِ al-muḥāmiyatāni |
مُحَامِيَتَا muḥāmiyatā |
| Accusative | مُحَامِيَتَيْنِ muḥāmiyatayni |
الْمُحَامِيَتَيْنِ al-muḥāmiyatayni |
مُحَامِيَتَيْ muḥāmiyatay |
| Genitive | مُحَامِيَتَيْنِ muḥāmiyatayni |
الْمُحَامِيَتَيْنِ al-muḥāmiyatayni |
مُحَامِيَتَيْ muḥāmiyatay |
| Plural | sound feminine plural | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | مُحَامِيَات muḥāmiyāt |
الْمُحَامِيَات al-muḥāmiyāt |
مُحَامِيَات muḥāmiyāt |
| Nominative | مُحَامِيَاتٌ muḥāmiyātun |
الْمُحَامِيَاتُ al-muḥāmiyātu |
مُحَامِيَاتُ muḥāmiyātu |
| Accusative | مُحَامِيَاتٍ muḥāmiyātin |
الْمُحَامِيَاتِ al-muḥāmiyāti |
مُحَامِيَاتِ muḥāmiyāti |
| Genitive | مُحَامِيَاتٍ muḥāmiyātin |
الْمُحَامِيَاتِ al-muḥāmiyāti |
مُحَامِيَاتِ muḥāmiyāti |