Definify.com

Definition 2024

نعظ

See also: نعط, نغط, and ن ع ظ

Arabic

Verb

نَعَظَ • ‎(naʿaẓa) I, non-past يَنْعَظُ‎ (yanʿaẓu)

(of the ****) to be erect

Conjugation

Conjugation of

نَعَظَ

(form-I sound, verbal nouns نَعْظ or نَعَظ or نُعُوظ)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					نَعْظ or نَعَظ or نُعُوظ naʿẓ or naʿaẓ or nuʿūẓ
active participle اِسْم الْفَاعِل					نَاعِظ nāʿiẓ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَعَظْتُ naʿaẓtu	نَعَظْتَ naʿaẓta	نَعَظَ naʿaẓa	نَعَظْتُمَا naʿaẓtumā	نَعَظَا naʿaẓā	نَعَظْنَا naʿaẓnā	نَعَظْتُمْ naʿaẓtum	نَعَظُوا naʿaẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	نَعَظْتُ naʿaẓtu	نَعَظْتِ naʿaẓti	نَعَظَتْ naʿaẓat	نَعَظْتُمَا naʿaẓtumā	نَعَظَتَا naʿaẓatā	نَعَظْنَا naʿaẓnā	نَعَظْتُنَّ naʿaẓtunna	نَعَظْنَ naʿaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَنْعَظُ ʾanʿaẓu	تَنْعَظُ tanʿaẓu	يَنْعَظُ yanʿaẓu	تَنْعَظَانِ tanʿaẓāni	يَنْعَظَانِ yanʿaẓāni	نَنْعَظُ nanʿaẓu	تَنْعَظُونَ tanʿaẓūna	يَنْعَظُونَ yanʿaẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَنْعَظُ ʾanʿaẓu	تَنْعَظِينَ tanʿaẓīna	تَنْعَظُ tanʿaẓu	تَنْعَظَانِ tanʿaẓāni	تَنْعَظَانِ tanʿaẓāni	نَنْعَظُ nanʿaẓu	تَنْعَظْنَ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ yanʿaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْعَظَ ʾanʿaẓa	تَنْعَظَ tanʿaẓa	يَنْعَظَ yanʿaẓa	تَنْعَظَا tanʿaẓā	يَنْعَظَا yanʿaẓā	نَنْعَظَ nanʿaẓa	تَنْعَظُو tanʿaẓū	يَنْعَظُو yanʿaẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْعَظَ ʾanʿaẓa	تَنْعَظِي tanʿaẓī	تَنْعَظَ tanʿaẓa	تَنْعَظَا tanʿaẓā	تَنْعَظَا tanʿaẓā	نَنْعَظَ nanʿaẓa	تَنْعَظْنَ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ yanʿaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْعَظْ ʾanʿaẓ	تَنْعَظْ tanʿaẓ	يَنْعَظْ yanʿaẓ	تَنْعَظَا tanʿaẓā	يَنْعَظَا yanʿaẓā	نَنْعَظْ nanʿaẓ	تَنْعَظُو tanʿaẓū	يَنْعَظُو yanʿaẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْعَظْ ʾanʿaẓ	تَنْعَظِي tanʿaẓī	تَنْعَظْ tanʿaẓ	تَنْعَظَا tanʿaẓā	تَنْعَظَا tanʿaẓā	نَنْعَظْ nanʿaẓ	تَنْعَظْنَ tanʿaẓna	يَنْعَظْنَ yanʿaẓna
imperative الْأَمْر	m		اِنْعَظْ inʿaẓ		اِنْعَظَا inʿaẓā			اِنْعَظُو inʿaẓū
imperative الْأَمْر	f		اِنْعَظِي inʿaẓī		اِنْعَظَا inʿaẓā			اِنْعَظْنَ inʿaẓna

Etymology 2

Noun

نَعْظ • ‎(naʿẓ) m

verbal noun of نَعَظَ ‎(naʿaẓa) (form I)

Declension

Declension of noun نَعْظ (naʿẓ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَعْظ naʿẓ	النَّعْظ an-naʿẓ	نَعْظ naʿẓ
Nominative	نَعْظٌ naʿẓun	النَّعْظُ an-naʿẓu	نَعْظُ naʿẓu
Accusative	نَعْظًا naʿẓan	النَّعْظَ an-naʿẓa	نَعْظَ naʿẓa
Genitive	نَعْظٍ naʿẓin	النَّعْظِ an-naʿẓi	نَعْظِ naʿẓi

Etymology 3

Noun

نَعَظ • ‎(naʿaẓ) m

verbal noun of نَعَظَ ‎(naʿaẓa) (form I)

Declension

Declension of noun نَعَظ (naʿaẓ)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَعَظ naʿaẓ	النَّعَظ an-naʿaẓ	نَعَظ naʿaẓ
Nominative	نَعَظٌ naʿaẓun	النَّعَظُ an-naʿaẓu	نَعَظُ naʿaẓu
Accusative	نَعَظًا naʿaẓan	النَّعَظَ an-naʿaẓa	نَعَظَ naʿaẓa
Genitive	نَعَظٍ naʿaẓin	النَّعَظِ an-naʿaẓi	نَعَظِ naʿaẓi

Etymology 4

Verb

نَعِظُ • ‎(naʿiẓu) ‎(form I)

first-person plural non-past active indicative of وَعَظَ ‎(waʿaẓa)

Verb

نَعِظَ • ‎(naʿiẓa) ‎(form I)

first-person plural non-past active subjunctive of وَعَظَ ‎(waʿaẓa)

Verb

نَعِظْ • ‎(naʿiẓ) ‎(form I)

first-person plural non-past active jussive of وَعَظَ ‎(waʿaẓa)

Definify.com

Definition 2024

نعظ

نعظ

Arabic

Verb

Conjugation

Etymology 2

Noun

Declension

Etymology 3

Noun

Declension

Etymology 4

Verb

Verb

Verb

Etymology

Similar Results