Persian

Verb

هلیدن • ‎(hilīdan) ‎(present stem هل ‎(hil-))

1. (archaic) to dismiss, to abandon; to let go
   • 1207-1273, Rumi, Fīhi Mā Fīh, "در بیان موانع غیبی"

     گفت: «مرا نمی‌هلند.» چون کار از حد گذشت، خواجه سر در مسجد کرد تا ببیند کیست که نمی‌هلد. جز کفشی و سایه‌ای کسی ندید و کس نمی‌جنبید. گفت: «آخر کیست که تو را نمی‌هلد که بیرون آیی؟»

Synonyms

• هشتن ‎(hištan)