Definify.com
Definition 2025
واعظ
واعظ
Arabic
Noun
وَاعِظ • (wāʿiẓ) m (plural وُعَّاظ (wuʿʿāẓ))
Declension
Declension of noun وَاعِظ (wāʿiẓ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وَاعِظ wāʿiẓ |
الْوَاعِظ al-wāʿiẓ |
وَاعِظ wāʿiẓ |
Nominative | وَاعِظٌ wāʿiẓun |
الْوَاعِظُ al-wāʿiẓu |
وَاعِظُ wāʿiẓu |
Accusative | وَاعِظًا wāʿiẓan |
الْوَاعِظَ al-wāʿiẓa |
وَاعِظَ wāʿiẓa |
Genitive | وَاعِظٍ wāʿiẓin |
الْوَاعِظِ al-wāʿiẓi |
وَاعِظِ wāʿiẓi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | وَاعِظَيْن wāʿiẓayn |
الْوَاعِظَيْن al-wāʿiẓayn |
وَاعِظَيْ wāʿiẓay |
Nominative | وَاعِظَانِ wāʿiẓāni |
الْوَاعِظَانِ al-wāʿiẓāni |
وَاعِظَا wāʿiẓā |
Accusative | وَاعِظَيْنِ wāʿiẓayni |
الْوَاعِظَيْنِ al-wāʿiẓayni |
وَاعِظَيْ wāʿiẓay |
Genitive | وَاعِظَيْنِ wāʿiẓayni |
الْوَاعِظَيْنِ al-wāʿiẓayni |
وَاعِظَيْ wāʿiẓay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وُعَّاظ wuʿʿāẓ |
الْوُعَّاظ al-wuʿʿāẓ |
وُعَّاظ wuʿʿāẓ |
Nominative | وُعَّاظٌ wuʿʿāẓun |
الْوُعَّاظُ al-wuʿʿāẓu |
وُعَّاظُ wuʿʿāẓu |
Accusative | وُعَّاظًا wuʿʿāẓan |
الْوُعَّاظَ al-wuʿʿāẓa |
وُعَّاظَ wuʿʿāẓa |
Genitive | وُعَّاظٍ wuʿʿāẓin |
الْوُعَّاظِ al-wuʿʿāẓi |
وُعَّاظِ wuʿʿāẓi |
References
- Wehr, Hans (1979), “وعظ”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4